Ik ken niks van Ridders, behalve dan dat ze met veel ijzer rondrijden op paarden. Maar ijzer en paarden vond ik niet zo makkelijk om iets mee aan te vangen en eerlijk gezegd was mijn inspiratie ver zoek, maar dan echt ver tot in China ofzo. Ik denk dat de verbouwingen hun tol (en mijn energie) opeisen.
Soit, ik heb altijd wel een excuus!
De uitnodigingen;
Die maakte ik samen met de kleinzoon van Tante Rosa.
Ik zocht op het internet een logo dat voor schild kon doorgaan en bewerkte het een beetje zodat er toch iets van onszelf in zat. De kleinzoon van Tante Rosa knipte de schilden uit en schreef het woordje "ik" helemaal zelf. Dat was toen ook nog het eerste en enige woordje dat hij kende! Knap hoe goed hij dat doet.
Voor de bedankjes kocht ik een grote zak plastieken riddertjes en maakte voor elke Riddervriend een eigen zakje.
Het feestje zelf was best druk (ik dacht dat hoe ouder, hoe rustiger, maar dat viel dik tegen!). Ik kocht houten zwaarden die de Ridders mochten schilderen. Jammer genoeg geen foto's ... druk druk!
Maar zoals u ziet, de zwaarden werden uitbundig getest op de papa!
En de kleinzoon van Tante Rosa,
die was vooral tevreden met al de cadeau's die hij kreeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten