Afgelopen weekend was er een carnavalsfuif waar de ene al wat uitbundiger was dan de andere
We waren daar niet alleen, maar de kleinzoon van Tante Rosa kon even niet op haar naam komen en dus sprak hij haar aan als; "Mama van Ferre ..." en daarmee bedoelde hij Krisje. Die waren daar dus ook, Ferre en Krisje. Ahja want zonder hen hadden we niet geweten dat daar een fuif was! En zonder Krisje had ik vandaag geen blog-post gedaan! Waaaant ... op die fuif vertelde Krisje mij over de winkel Action. Natuurlijk kende ik (en u) die winkel, maar in de buurt was er voor zover ik wist geen en om een uur te rijden om vanalles te kopen dat ik toch niet nodig heb ... och, het zou niet de eerste keer zijn ze, maar Action Shop had me nog niet zover gekregen ... tot vandaag ...
De kleinzonen van Tante Rosa mochten vandaag gaan spelen bij Bram en Daan. Dus ik had enkele uren voor mij alleen en wat doet een mens dan? Juist ja, winkelen en dingen kopen die je de eerst volgende 5 levens toch niet nodig zal hebben. Dat heeft niks te maken met dat ik geld teveel heb hoor, nee dat is een ziekte. En ik heb die ... net zoals ik vele andere denkbeeldige ziektes heb. Moesten mijn collega's dit lezen zie ik ze nu bevestigend knikken "ja zo is ze wel ..."
Maar nog even terug naar het speeldagje met Bram en Daan ... sinds een tijd moeten de kleinzonen van Tante Rosa "iets" ( lees; iets zelfgemaakt of een snoepje ...) geven als ze ergens worden uitgenodigd om te gaan spelen. Ik had nog wat blikken doosjes liggen en hangertjes ... en tijdens de laatste 5 minuten voor vertrek flans ik dit in elkaar. Het zou er inderdaad vele beter uitzien moest ik er de laatste 50 minuten mijn tijd insteken, maar hey, de mama van Bram en Daan vond het "weeral" creatief van mij!! Voila, dat ene complimentje, daar doe ik het gewoon voor :)
Maar nu dus terug naar de Action Shop! Ik kocht er dus papier-stuff dat ik misschien ooit wel eens kan gebruiken maar uiteindelijk in die doos zal belanden waar ik waarschijnlijk exact hetzelfde exemplaar al van had liggen. Maar ik kocht ook iets om de kinderen mee bezig te houden. En ik heb punten gescoord ... bij Wes, want de kinderen hebben een uur geen kick gegeven.
Ik kocht voor 1,99 euro een tekenpop (alé, per kind, dat zijn er nog altijd 2) en die mochten ze verven. Misschien ongehoord volgens echte kunstenaars, maar de kunstenaars die ik in huis heb, vinden het niet erg.
Links dat van Miro, rechts is van Luca. En al lijkt die van Luca al meer op een echt manneke (al denk ik eerder aan een vrouwke met al dat roze) ik droom helemaal weg in Miro's blik wanneer hij zijn popje schildert. Deed me direct denken aan dit filmpje.
Met dank aan Krisje voor de Action-tip ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten